Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Σε μια τόση δα στιγμή

Σε μια τόση δα στιγμή, οι αποχρώσεις του γκρι, με του χρόνου το πινέλο χρωματίζουν τη γη, και βουτώντας στην παλέτα βάφουν μαύρη τη ζωή, όταν κάποιος από 'μας το άσπρο δεν ήθελε να δει.
Τα όμορφα συνήθως βρίσκονται μπροστά μας, δεν μας αφήνει να τα δούμε η άγνοια μας, κι όταν τα χάσουμε ή φύγουνε μακριά μας δεν πρόκειται να τα επιστρέψουν τα δάκρυα μας.
Το κάθε αύριο θολό είναι κι απρόβλεπτο, τα πάντα αλλάζουν μέσα σ' ένα δευτερόλεπτο, γι' αυτό όταν γελάς να θυμάσαι και το γιατί, γιατί τα πιο πολλά χαμόγελα σβήνουν πριν το πρωί.
Και όσα κάνει ο χρόνος δεν μπορείς ν' αλλάξεις, τα λόγια δεν αλλάζουν, ίσως τώρα πράξεις, μια τόση δα στιγμή είναι αρκετή για να σου πει πως πρέπει κάθε μια μέρα σου ν' αδράξεις.
Ζήσε τώρα το τώρα κι όχι αργότερα, ζήσε μ' όσα έχεις, μη θες περισσότερα, βουτά στην ζωή πριν μείνουν μόνο απόνερα, γιατί όσα έχουμε είναι τα πιο όμορφα όνειρα...

I miss you


In a dream you appear for awhile you were here,so I keep sleeping
just to keep you with me.I draw a map,connect the dots
with all the memories that i got ,what I'm missing i'll keep reliving
Where does the love go'?...I don't know
When it's all said and done.How could I be losing you forever?
After all the time we spent together?
I had to know why, I had to lose you
Now you'll just become
Like everything I'll never find, again
At the Bottom of the ocean ..........

ΧΑΜΟΓΕΛΑ!






Χαμογέλα σήμερα και σήμερα ζήσε με τρέλα
βούτα στη θάλασσα κάνε τα όνειρα προπέλα
Χαμογέλα γέμισε την μπαγκαζιέρα χαρά ανέβα
πάνω και πάτα την μανιβέλα
Ζήσε και σταμάτα πια να προσποιείσαι
μη μου λες θα το κάνεις μετά αθάνατος δεν είσαι
Ζήσε όπου, όπως όποιος και αν είσαι
μπορείς τα πάντα να κάνεις τον εαυτό σου απλά πείσε
αφού αντέχεις περισσότερα απ' όσα νόμιζες
και δεν σημαίνει ότι πρέπει να είσαι νεκρός
για να πεις στη σήμερον ημέρα ότι αυτοκτόνησες
το έχεις κάνει ήδη αν δεν ζεις σαν ζωντανός
Μη χάνεις χρόνο για ποιον δεν εξαλείφεται πόνος
Μάθε να ζεις μαζί του όπως και με το οξυγόνο

Σκάσε χαμόγελο και αν η ζωή σου είναι λαμπόγυαλο
Πιάσε την και πέτα τη μακριά σαν να’ ταν βότσαλο
Γκρέμισε τα όλα και χτίσ’ τα από την αρχή και έχε τη μουσική
Για μυστρί αλλά και ρόπαλο
Είναι ανώφελο για το παρελθόν να μην γελάς
Αφού δεν έννοιαξε εκείνη εσύ γιατί σκας
Πάρ’ την ευθύνη στουπί και ένα μπουκάλι βενζίνη
Και άναψε σπίρτο όσπου που στάχτη να γίνει
Και για να λέγεται η αλήθεια όσο το ψέμα φλέγεται
Η άσχημη ανάμνηση πως όμορφα καίγεται

HELLO DARKNESS ,MY OLD FRIEND ,




Hello darkness, my old friend,
I've come to talk with you again,
Because a vision softly creeping,
Left its seeds while I was sleeping,
And the vision that was planted in my brain
Still remains
Within the sound of silence.
In restless dreams I walked alone
Narrow streets of cobblestone,
'Neath the halo of a street lamp,
I turned my collar to the cold and damp
When my eyes were stabbed by the flash of a neon light
That split the night
And touched the sound of silence.

And in the naked light I saw
Ten thousand people, maybe more.
People talking without speaking,
People hearing without listening,
People writing songs that voices never share
And no one dare
Disturb the sound of silence.

"Fools" said I, "You do not know
Silence like a cancer grows.
Hear my words that I might teach you,
Take my arms that I might reach to you."
But my words like silent raindrops fell,
And echoed
In the wells of silence

And the people bowed and prayed
To the neon god they made.
And the sign flashed out its warning,
in the words that it was forming.
And the sign said, "The words of the prophets

are written on the subway walls
And tenement halls."
And whisper'd in the sounds of silence.



Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Just isn't fair






                                           I can't find the words to explain,
                                   Just how much you got me going insane.